خیلی از بازیکنان بدمینتون از نظر جسمانی خوب هستند٬ اما از لحاظ روانی قوی نیستند.

یک بازیکن بدمینتون میتواند همه ی عوامل تناسب بدنی٬ قدرت٬ سرعت و مهارت را داشته باشد٬ اما بدون حضور روحیهی قوی از نظر روانی میتواند تحت تأثیر قرار گیرد.

دوندگان ماراتون مثالهای خوبی هستند. معمولا بیشتر دوندگان ماراتون در طول یک مسیر ۴۲ کیلومتری٬ در ۱۲ کیلومتر پایانی به انتهای ظرف انرژیشان میرسند. اما توان روانی قویشان به آنها اجازه میدهد با همان قدمها تا پایان مسیر به دویدن ادامه دهند٬ با اینکه قبلا انرژیشان تخلیه شده است. حتی بعضی از دوندهها سرعت خود را افزایش میدهند تا به خط پایان برسند. دوندگان ماراتون این روش را "Hitting the wall" مینامند؛ یعنی هل دادن تا انتها.

حتی Tan Yee Khan افسانه ای از مالزی این روش را بکار می برد. این روش باید توسط بازیکنانی که میخواهند یک قدم در بازیشان پیشرفت کنند به کار گرفته شود. چه در بازی و چه در طول تمرین٬ بازیکنان باید توجهشان را به این نکته حفظ کنند و بدنشان را تا انتها هل دهند. یک مسابقه ممکن است زمان بیشتری به طول بیانجامد.

یک بازیکن خوب یا به عبارت دیگر یک بازیکن مطرح بدمینتون بدون یک مبارزه فرو نخواهد نشست و باید تا آخرین امتیاز٬ گامها و دقت ضربه هایش را حفظ کند؛ هرقدر که بازی طول بکشد. اینجاست که قوای روحی نقش بزرگی ایفا میکند.

شما میتوانید بازیکن خیلی ماهر و تندرستی باشید٬ اما اگر با حریفی مواجه شوید که دارای استقامت بالا و روح مبارزه طلبی باشد٬ به احتمال زیاد مسابقه را خواهید باخت٬ اگر توان هل دادن خود را هنگامی که خسته میشوید نداشته باشید. نمونه های فراوانی وجود دارند که بازیکنانی که از نظر روحی و احساسی به اندازه ی کافی قوی نبودند٬ به علت خستگی تمرکزشان را از دست دادند و به راحتی در بازی تسلیم شدند.

گاهی اوقات شما میتوانید در بازی پیشتاز باشید٬ مثل رسیدن به امتیازهای گیم و امتیازهای مسابقه٬ و پیشاپیش به پیروزی فکر میکنید. این نباید برای یک بازیکن عادت باشد. زیرا اگر به حریف با روحیه ای برخورد کنید٬ ممکن است بازی را از دست دهید. شاید ۱۴-۰ یا ۱۹-۱۰ از حریفتان پیش باشید٬ اما بدون توجه به اینکه چقدر جلو هستید٬ تمرکزتان را تا وقتی که مسابقه تمام شود حفظ کنید.

قبل از اينکه بازيکن بدمينتون مسابقه اي را شروع کند، آرام و پايدار به نظر مي آيد، اما همين که وارد زمين ميشود، فشار عصبي شروع به ظاهر شدن ميکند و ناگهان احساس ناآرامي به بازيکن دست ميدهد. به نظر مي آيد زماني که براي تمرين صرف شده بود کافي نبوده است.

عصبانیت بر تمام هيجانات غالب ميشود و بازيکنان به خود مي گويند که دارند بازي را مي بازند. در اين زمان همه چيز غلط پيش ميرود. اما اين يک رفتار کاملا طبيعي است. قرار گرفتن در اين حالت براي بازيکني که اولين مسابقه ي يک تورنمنت را آغاز ميکند، کاملا طبيعي است، مخصوصا اگر اين اولين رقابتي باشد که او تجربه مي کند.

وجود فشار عصبي در يک بازي ميتواند به قيمت باختن آن تمام شود. وقتي بازيکن فشار عصبي را احساس ميکند، قادر نيست تمام کارايي اش را ارائه دهد. ضربه ها نمي توانند برگشت داده شوند.

اشتباه هاي بي اختيار از وي سر ميزند. ضربان قلب تندتر از معمول و در مقايسه با جلسات تمريني عادي بازيکن خيلي زود احساس خستگي ميکند. همه ي اينها به سبب آشفتگي اعصاب است. نکات اندکي وجود دارند که شما ميتوانيد اين قبيل فشارهاي عصبي را در بازيتان کاهش دهيد.

۱. تسليم نشويد و قبل از بازي به خود نگوييد که بازي را مي بازيد.

۲. به خودتان مطمئن باشيد. اجازه ندهيد اعتبار حريف در شما ترس ايجاد کند. اگر او در بدمينتون مشهورتر است، اين بيشتر بايد الهامبخش پيروزي براي شما باشد، چنان که از هر طرف فشاري روي شما نيست، زيرا همه شما را فرد از پيش بازنده ميدانند.

۳. خودتان را از نظر روحي آماده کنيد و شب قبل از مسابقه به تواناييهايي که در شما هست فکر کنيد. اين اعتماد به نفس شما را بالا ميبرد و اجازه ميدهد روي تواناييهايي که براي بردن و غلبه بر حريف داريد، متمرکز شويد.

۴. هميشه روي بازي تمرکز کنيد و نه آنچه ديگران ميگويند. نگذاريد ديگران با گفتن اينکه بردن کسي که از شما برتر است، غيرممکن است، در شما تأثير بگذارند. هيچ چيز در اين دنيا غيرممکن نيست.

۵. لحظه اي که قدم به زمين بازي مي گذاريد، به چيزي که ميخواهيد بدست آوريد مصمم باشيد. به اهدافي که داريد مطمئن باشد و در جهت آن تلاش کنيد.

۶. کاري را انجام دهيد که بتوانيد قبل از بازي ريلکس شويد. مثلا گوش دادن به موزيکي که مي تواند شما را آرام کند و اعصابتان را تسلي بخشد، يا خنده يا شوخي با دوستانتان.

گاهی اوقات وجود عصبانیت درون زمین بدمینتون به کلی بد نیست. همه ی چیزهای بد٬ بد نیستند٬ بطوریکه شما میتوانید تأثیرات منفی را به امواج مثبت تبدیل کنید. این شیوه ی نگاه کردن شما به چیزهاست.

وجود عصبانیت در بعضی افراد باعث ترشح آدرنالین زیاد می شود که میتواند آنها را به سمت پیروزیشان هدایت کند٬ اما اگر بازیکنی قادر به کنترل آن اعصاب نباشد و آن را واگذارد٬ پیش از شروع بازی نصف قافیه را باخته است. فشار عصبی قبل از بازی چیزیست که هر کس در طول زندگی وقتی اولین رقابتش را بازی میکند آن را تجربه می کند. حذف فشارهای عصبی برای هر بار که پا به زمین مسابقه میگذاریم غیرممکن است.

بهبود بخشیدن این نیست که چگونه فشار عصبی را حذف کنیم٬ بلکه به معنای چطور درست اداره کردن آن است و اینکه چگونه از آن برای کمک به خودتان استفاده کنید